Texel wat was je mooi

Vrijdag 15u computer afsluiten op school en de juf heeft weekend! Vandaag een keer wat eerder naar huis dan 16.30u, want ik ga heerlijk een weekendje naar Texel. Texel is het eiland waar wij als gezin graag komen, dus het weekend was ik niet alleen. Met mijn supporters (ouders/zusje/neef) heb ik een heerlijk weekendje gehad.
Vrijdag om 18u waren wij op het eiland, lekker pizza gehaald bij onze vaste pizzeria en daarna naar een geweldige zonsondergang gekeken! Genieten is dat! Heerlijk op het strand, echt thuiskomen. Daarna lekker een kop koffie drinken in ‘De Koog’ zien we in het restaurant naast ons onze oom en tante. Dat is dus echt toevallig, die hadden last minute een weekendje geboekt, wat met het weer van afgelopen weekend echt geen straf was. 😉
Zaterdag was onze relax dag, ‘s ochtends een rondje hardlopen met mama en lekker fietsen over het eiland en shoppen in ‘Den Burg. Ook nog even in bikini kunnen zonnen, best uniek toch zo eind september. Stiekem ook even een dutje gedaan, hihi, hoe bedoel je lekker relaxt. 🙂 ‘s Avonds lekker wezen uit eten, kortom een heerlijke dag.

Zondag was de grote dag, de 10km staat op het programma! Tijdens ‘de Damloop’ had ik mijn PR op de 10km eigenlijk al verbeterd, dus ik had goede hoop voor zondag. De wind was ook nog eens erg gunstig en het zonnetje deed ook goed zijn best. Om 10u kwamen nog twee looppapa’s aan, zij liepen de halve marathon. Erg gezellig en niet de enige van de loopgroep. Na een kop koffie heeft papa ons naar de start gebracht bij ”t Horntje’. Na wat wachten en een beetje warmlopen stond ik vooraan de start van de eilandstart. Eindelijk was daar het startschot en daar ging ik als een dolle van start. De eerste kilometer ging eigenlijk iets te hard (3.48) dus zo snel mogelijk het tempo rond de 4.20 opzoeken, dat had ik namelijk in gedachten. Tot de 6km kon ik het goed volhouden, toen kregen we de wind even zijwaarts en door een kleine mentale dip zakte ik even terug. Bij 8km heb ik mezelf weten te herpakken en de laatste 2km lekker uitgelopen. De laatste kilometer ging nog even in 4.12, zoals ik vaak doe. De laatste kilometer is nog even eruit halen wat erin zit. Daar kwam ik dan als vierde over de finish in 42.39, een dik record!!! 🙂 Helemaal blij mee. Netjes gefinisht achter de toppers! Wat ook nog superleuk was, mijn oom en tante zijn speciaal komen kijken! Lieve familie bedankt voor de support, dit maakt de wedstrijden nog zoveel leuker. 🙂 Nog een leuk feitje. In 2015 hetzelfde weekend liep ik een 10km wedstrijd in Zeewolde, hier liep ik toen ook een PR van 44.42. Kortom, in een jaar tijd 2.03 minuten sneller geworden! 🙂 Ik zeg lekker doorgaan met deze sprongen! Hihi. Hopelijk blijf ik zo fit en sterk.
De heren liepen de halve marathon in 1.51 een persoonlijk record voor de halve van Texel, want deze halve marathon is niet de makkelijkste, dus super gedaan Marco en Jasper.
Om de race gezellig af te sluiten, hebben we bij de chalet lekker tomatensoep gegeten met zijn allen. Leuk onze races besproken en dat zout waren we wel aan toe na al dat gezweet. 😉

Na nog een geweldige zonsondergang verlieten we om 20u ‘s avonds het eiland, omdat we maandag weer aan het werk moesten. Maar wat heb ik genoten van al het moois dat Texel mij weer heeft gebracht.

In mijn volgende blog zal ik jullie meer vertellen over de doelen die ik voor mezelf heb gesteld en de daar bij horende wedstrijden! Wie weet tot dan!

Veel liefs!

Dam weekend…

Eindelijk was het zover, het weekend van de damlopen! Want ja ik was lekker optimistisch en had me ingeschreven voor de night editie en de echte Damloop. Wat een plezier hebben deze lopen mij gebracht, ik heb onwijs genoten van de parcoursen/aanmoedigingen/versieringen. Boven dat heb ik ook gewoon iets gepresteerd wat ik nog niet had verwacht, dus hoe blij was ik zondagmiddag.

Zaterdagavond, ik heb pannenkoeken gebakken en om 17u hebben we het eten al op. Pff best lang wachten als je pas om 20.50u start en dus om 19u gaat rijden. Wat dat betreft ben ik echt iemand van de ochtendwedstrijden. Dan heb je het gehad en je dag nog voor je. 😉 Maar in ieder geval eindelijk was het 19u en met twee auto’s gingen we richting Zaandam. Met zijn zessen stonden we daar te shinen aan de start, heel sneaky zijn we het startvak van 20.30u ingedoken, scheelde toch weer twintig minuten! Voor mij was de damloop by night echt een fun run en ik ging gezellig met de rest mee. De sfeer is namelijk echt fantastisch, ik zit er aan te denken om daar volgend jaar de wedstrijdloop te doen. De acht kilometer gingen ons goed af, we vielen uiteen in groepjes van twee. Maar allemaal wisten we de finish te bereiken in een mooie tijd. Zelf liep ik met Kim naar 47 minuten en 44 seconde. Voor haar een topprestatie en ik vond het leuk dat ik daarin kon bijdrage. De rest kwam binnen bij 50 minuten, dus allemaal waren we zo trots als een pauw. Volgens damloop by night traditie hebben we de avond afgesloten bij restaurant ‘de Gouden bogen’ een lekkere hamburger ging wel naar binnen.
23.30u kwamen we weer thuis, snel douche en dan mijn bed in. Zondag was namelijk de grote dag, waar ik al heel lang naar uit keek en eerst van dacht misschien niet te kunnen starten. Pff er was een flink feestje in de straat, wat om 3u een stil was. Hierdoor heb ik minder geslapen, maar om 06.30u toen de wekker ging stond ik gelijk naast mijn bed!

Damloop by Night met deze toppers!

Wiehoe!! Het is D-day 😉 Mijn pr voor de 10mile was 1u en 14 minuten, begin dit jaar gelopen. Veel mensen zeiden; dat ga jij verbreken er komt een nieuwe PR. Grote complimenten, maar ik moest er zelf nog in gaan geloven. Het plan was wel om weg te gaan op een tijd zodat ik een PR kon lopen. De eerste 10km in 4.35 om de laatste 6km in 4.30 te lopen, ik zou dan rond de 1.13 uitkomen. Prima plan leek mij zo. Om 7.50u haalden ik mijn loopmaatje KlaasHille op, om samen naar Amsterdam te reizen. 9u waren we in de stad, mooi optijd om rustig te kunnen omkleden en even warm te lopen. 10u we lopen het startvak in en nu is het wachten geblazen. Her en der zijn mensen nog aan het warmlopen of aan het (st)rekken. 10.15u we staan strak achter de lijn, nog 10 minuten wachten en dan mogen we eindelijk van start. Hihi dit was wel lekker optijd beginnen. BAM! Daar werden we weggeschoten, gelijk die ellendige tunnel waar geen eind aan leek te komen. Wat dan wel weer een voordeel is, als je eenmaal boven bent heb je er 2km opzitten. Ik schrok daar alleen wel een beetje van mijn tijd, dat was namelijk rond de 8.30. Die afspraak had ik niet met mezelf gemaakt. Ik ben lekker door gegaan op het tempo wat ik goed kon volhouden en dat lag net iets onder de 4.30 per km. Met de kilometer werd ik vrolijker, zou ik dan toch echt die PR gaan halen waar iedereen het over had. Een ding dat ik moest doen, zo ijzersterk blijven en door blijven gaan. Toen passeerde ik de 10km lijn en zag ik gewoon 43.57, uhm Jeaniqueje je loopt op dit moment de 10km sneller dan de PR die je hebt staan van 44.01! Hihi een klein vreugde sprongetje en snel weer de focus om door te pakken. Hee! Daar staat Jelle (@runningbotje) super leuk dat jullie zo stonden te cheeren langs de lijn! Een energieboost voor de laatste 6km. Deze gingen iets minder snel dan mijn eerste 6km, maar ik heb de Damloop dus erg sterk weten uit te lopen! De laatste honderden meters waren vechten, maar ik zag op de klok 1.10.52! Vol ongeloof kwam ik over die streep! Wauw ik heb het gewoon gedaan en gered! Van de wedstrijdlopers vrouwen senioren ben ik nummer 9 van de 25. Mijn overall positie is 222 van de 473. Zo trots dat ik dit heb gehaald! Niet verwacht al zover te zijn, er wel gekomen! Na onze eigen wedstrijden heb ik samen met KlaasHille die vierde werd in zijn categorie met 59.03 staan aanmoedigen en genoten van alles wat ik voorbij zag komen.

BAMMM! Die is binnen!!

Ik geniet nog zeker na, maar kijk al uit naar komend weekend! Zondag verschijn ik aan de start van de 10km op Texel. Het eiland waar ik graag kom, om lekker uit te rusten maar ook te sporten. Mooie duinen, bossen en stranden. Altijd genieten daar! Wat ik zondag van plan ben kunnen jullie natuurlijk al wel raden. Dat PR van 44.01 moet eraan, dus hopelijk zijn mijn benen voldoende herstelt, zit het weer mee en kan ik dus gaan knallen daar! 🙂 Ik heb er in ieder geval al heel veel zin in!
Als komend weekend ook zo’n succes word heb ik het weekend daarop weer even rust, op het gebied van wedstrijden he. 😉 Want stilzitten kan ik sowieso niet. Dan is het misschien ook weer eens tijd om te genieten van een wijntje, die sauvignon heb ik dan wel verdient na twee wedstrijd weekendjes. Een planning met wedstrijdjes is inmiddels gemaakt, hierover later meer. 😉

Actieeee!

Lieve groet van een nog stuiterend meisje! 🙂

ps. wat wil je ook als je vandaag op schoolreisje bent geweest met de kids, ben je zelf toch ook weer even kind. En ja, de juffrouw gaat overal in!

Terug van weggeweest…

Hier ben ik weer. Sommige mensen zullen wel denken, zolang ben je toch niet uit de running geweest? Je kon toch nog steeds hardlopen. Klopt dat is waar. Na mijn marathon heb ik zo’n 6 weken stilgelegen en daarna kon ik met veel pijn en moeite 7 kilometer hardlopen. Ofwel ongeveer 4 maanden heb ik lopen stoeien met hardlopen. Mentaal soms best lastig, want je weet dat je harder en langer kan trainen. Het lichaam laat het alleen niet toe en daar moet je dan naar gaan luisteren.Op een gegeven moment ben ik bij een sportmasseur terecht gekomen en die drie sessies hebben waarschijnlijk toch wel geholpen.
In Amerika was het moeilijk om consequent te trainen. Wanneer ik in een grote stad was probeerde ik wat kilometers te maken in de gym van het hotel of het rondje ‘Central Park’ zal ik ook niet snel vergeten. Wat een waanzinnige ervaring. En dan  was er nog een hoogtepunt, the glow in the dark run van Miami. Irene haar eerste vijf kilometer in zo’n waanzinnige stad, samen hebben we de finish bereikt. Super gaaf. In Miami heb ik de kilometers ook al wat opgevoerd want uiteindelijk heb ik die week 4x hardgelopen. Ik begon weer wat in vorm te komen.

Eenmaal in Nederland wilde ik maar een ding en dat was weer veel en gericht trainen, volgende week zondag sta ik namelijk in het wedstrijdvak van ‘de Damloop’. Om 10.25u krijgen wij het startsein om te laten zien wat wij in huis hebben voor die 16.1 kilometer. Ik heb er nu al heel erg veel zin in, de zaterdagavond loop ik met mijn moeder, vriendin en drie dochters de damloop by night. Hopelijk wordt dat net zo’n gave ervaring als vorig jaar. Wat hebben wij toen genoten. Ik zal deze avond voor de fun meelopen, om zondag vooral mijn best te doen.
De afgelopen weken (ben gewoon alweer een maand in Nederland) heb ik echt wel wat moeten werken aan mijn snelheid en vooral duurvermogen. Snelheid op het korte werk verlies ik nooit zo snel. De 15km in gemiddeld 5min per kilometer was in het begin toch echt wel werken voor mij. Maar ik ben zo blij dat ik weer kan genieten van het hardlopen. Ik train weer volledig mee met mijn looppapa’s en dat is zo fijn. Niet alleen op pad maar altijd wel een maatje om mee te lopen. Mijn eigen vader is ook weer op niveau aan het komen en dat is geweldig, zaterdagochtend samen een heerlijke duurloop doen. Lekker tussen de weilanden door, de koeien die je aankijken en de schaapjes die blaten. Dat zijn voor mij echt geluksmomentjes en vooral genietmomentjes.
Nog een geweldig iets van afgelopen maand…. was wel het artikel in ‘Runnersworld’. Zo gaaf dat ik aan het artikel van recordlopers mocht meewerken en stiekem ook best trots dat ik met zo’n grote foto in het artikel ben verschenen.

Komende week zal er wat rust ingebouwd worden qua trainen, iets last van mijn lies en een drukke agenda. Zondag hoop ik te shinen en een blog zal dan snel volgen. Want 25 september sta ik aan de start bij de 10km op Texel. Kortom, de wedstrijden komen er weer aan. Ik heb er weer heel veel zin in en wil ook weer doelen gaan stellen voor het eind van het jaar. Hierover volgt snel meer. Want ja ook mijn blog wil ik weer actiever bij gaan houden.

Sportieve groet,
Jeanique